Ode aan het ongeboren kind – troost door kunst

Ode aan het ongeboren kind.

Odes maak ik heel intuïtief. Soms kan ik er woorden aan geven. Zoals bij deze.

Toen ik begon met het bewerken van de klei om de mal te maken, wilde ik een gezicht maken. Ik wilde letterlijk een gezicht geven aan de rouw. Toen het gips gehard en de klei eruit was, had ik een mooie mal om de patte de verre in aan te brengen en zo het gezicht op te gaan bouwen. Eenmaal bezig veranderde het gevoel dat ik had bij deze vorm. Het werd een lege buik en een gezicht ineen.

Intuïtief werkte ik door. Donkerblauw, rood, wit. Je kunt het nog zien, als je deze ode in het zonlicht bekijkt. Om dit fragiele werk toekomstbestendig te maken bracht ik er na het stoken een dunne laag epoxy met bladgoud aan. Sommige naden in het glas kregen extra bladgoud via de Kintsugi techniek.

En zo ging ik door en door, totdat ook deze ode klaar was. Je koopt deze ode inclusief mooie eikenhouten sokkel, zoals je op de foto ziet.

De afmetingen van het werk zijn: circa 20 l x 15 b x 10 cm hoog. De sokkel is 25x25x15 cm.

(c) By Vic 2020